- aşkara çıxmaq
- 【動】現れる､ 出現する､ 生じる[ｱﾗﾜﾚﾙ､ ｼｭﾂｹﾞﾝｽﾙ､ ｼｮｳｼﾞﾙ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
aşkara çıxmaq
Look at other dictionaries:
aşkara — sif. və zərf Açıqdan açığa, açıq aydın. <Divanbəyi:> Mənim mahalımın ortasında aşkara quldurluq quru nağıldır? M. F. A.. <Səlimnaz xanım:> Sən bu gün aşkara dava axtarırsan. N. V.. Aşkara çıxarmaq – meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zahir — is. <ər.> 1. Açıq, aşkar, aydın, meydanda olan (batin müqabili). Mən bir Fərhad, sən bir şirindəhansan; Dərdin zahir, amma özün nəhansan. M. P. V.. Zahirdi qəmzənin cigər sökməyi; Can atmağı, nahaq qanlar tökməyi. Q. Z.. 2. Xarici görünüş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büruz — <ər.> Ancaq köməkçi feillərlə: büruz eləmək (etmək) – bax büruzə vermək. Sordum dəhanını, dedi dil: sirriqeybdir; Öz əczini büruz elədi bu cavab ilə. S. Ə. Ş.. Gah gah, bir para əfradi bəninövi bəşərdən büruz edir. M. F. Axundzadə; büruzə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eşik — is. 1. Bayır, dışarı, çöl. Gecənin bir aləmində Nəbi evdən eşiyə çıxır. «Qaçaq Nəbi». Hacı Həsən bir söz deməyib gəlir, yapışır İskəndərin qolundan və çəkə çəkə aparır eşiyə. C. M.. <Dərviş:> Ruqiyyə, niyə eşikdə oturubsan? A. D.. Eşiyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalan — is. Aldatmaq məqsədi ilə deyilən əsilsiz söz (doğru, gerçək ziddi). Yalan söyləmək. – Surxay öz yalanından utanıb qıpqırmızı oldu. M. Hüs.. Yalan danışmaq – yalançılıq etmək, doğru söyləməmək, danışarkən həqiqəti gizlətmək. <Kişi:> Bütün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pas — 1. is. 1. Havada və suda oksidləşmə nəticəsində dəmirin üzərində əmələ gələn qırmızı qonur nazik təbəqə; paxır, cəng. Adətən üst başı dəmir pası və yağdan çirklənmiş, paltarları yamaqlı olan fəhlələr yavaş yavaş işə başlayır. . M. İ.. Pas atmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kələk — is. Hiylə, fırıldaq, badalaq, biclik, fənd, aldatma. Kələk ilə gələn külək ilə gedər. (Ata. sözü). <Süleyman:> Öyrən bu kələyi, arvadı tap, tez toy elə! Ü. H.. <Mustafa bəy:> Mirzə Kərim, bunlar hamısı sənin kələyindir. Ə. H.. ◊ Kələk … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyda — <fars.>: peyda etmək (eləmək) – büruzə vermək, göstərmək. Çox eləyib iztirab peyda; Allahdan etdilər təmənna. F.. Peyda olmaq – büruzə çıxmaq, zahir olmaq, aşkara çıxmaq, görünmək. Bir vaxt Mədinənin ətrafında böyük bir əjdaha peyda oldu. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yəqin — 1. zərf Şəksiz, şübhəsiz, səhih, inamla. Yəqin demək olar ki, ramazan ayı müsəlmanlardan ötrü yemək ayıdır, qonaqlıq ayıdır, toy bayram ayıdır. C. M.. Bəllidir yerimiz yəqin divana. H. K. S.. Yəqin bilmək – tamamilə düzgün olduğuna inanmaq, heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yəqinlik — is. Şəkk və şübhəsizlik, düzlük, doğruluq, həqiqilik. Bu ehtimalı xatirə gətirə bildiyinə xoşlanan Nəriman bu hadisənin yəqinliyini düşünəndə məyus oldu. M. C.. Yəqinlik hasil etmək – bir şeyin doğru olduğunu müxtəlif yollarla müəyyən etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
